BS EN 10210 და BS EN 10219 ორივე სტრუქტურული ღრუ მონაკვეთია, რომლებიც დამზადებულია არალეგირებული და წვრილმარცვლოვანი ფოლადისგან.
ეს ნაშრომი შეადარებს ორ სტანდარტს შორის არსებულ განსხვავებებს, რათა უკეთ გავიგოთ მათი შესაბამისი მახასიათებლები და გამოყენების სფერო.
BS EN 10210 = EN 10210; BS EN 10219 = EN 10219.
თერმული დამუშავება თუ არა
BS EN 10210-სა და 10219-ს შორის ყველაზე დიდი განსხვავებაა, გადის თუ არა მზა პროდუქტის თერმული დამუშავება.
BS EN 10210 სტანდარტის ფოლადები საჭიროებენ ცხელ დამუშავებას და აკმაყოფილებენ მიწოდების გარკვეულ პირობებს.
თვისებებიჯ.რ., ჯ.ო., ჯ.2 და კ.2- ცხელი დამუშავება,
თვისებებიN და NL- ნორმალიზებული. ნორმალიზებული მოიცავს ნორმალიზებული გაგორებულ ნასროლებს.
შესაძლოა საჭირო იყოსუნაკერო ღრუ მონაკვეთები10 მმ-ზე მეტი კედლის სისქით, ან როდესაც T/D 0,1-ზე მეტია, აუსტენიტიზაციის შემდეგ დაჩქარებული გაგრილების გამოყენება სასურველი სტრუქტურის მისაღწევად, ან თხევადი ჩაქრობა და გამაგრება მითითებული მექანიკური თვისებების მისაღწევად.
BS EN 10219 არის ცივი დამუშავების პროცესი და არ საჭიროებს შემდგომ თერმულ დამუშავებას.
განსხვავებები წარმოების პროცესებში
BS EN 10210-ში წარმოების პროცესი კლასიფიცირდება, როგორც უნაკერო ან შედუღებული.
HFCHS (ცხელი დამუშავების წრიული ღრუ სექციები) ძირითადად იწარმოება SMLS, ERW, SAW და EFW ფორმებით.
BS EN 10219 სტრუქტურული ღრუ მონაკვეთები უნდა დამზადდეს შედუღებით.
ცივი ფორმირების წრიული ღრუ კვეთი (CFCHS) ძირითადად იწარმოება ERW, SAW და EFW ფორმებით.
უნაკერო დამუშავება წარმოების პროცესის მიხედვით შეიძლება დაიყოს ცხელ და ცივ დამუშავებად.
შედუღების ნაკერის მიმართულების მიხედვით, SAW შეიძლება დაიყოს LSAW-ად (SAWL) და SSAW-ად (HSAW).
განსხვავებები სახელების კლასიფიკაციაში
მიუხედავად იმისა, რომ ორივე სტანდარტის ფოლადის აღნიშვნები დანერგილია BS EN10020 კლასიფიკაციის სისტემის შესაბამისად, ისინი შეიძლება განსხვავდებოდეს პროდუქტის კონკრეტული მოთხოვნების მიხედვით.
BS EN 10210 იყოფა:
ულეგაციო ფოლადები:JR, J0, J2 და K2;
წვრილმარცვლოვანი ფოლადები:N და NL.
BS EN 10219 დაყოფილია:
ულეგაციო ფოლადები:ჯ.რ., ჯ0, ჯ2 და კ2;
წვრილმარცვლოვანი ფოლადები:N, NL, M და ML.
ნედლეულის მდგომარეობა
BS EN 10210ფოლადის წარმოების პროცესი ფოლადის მწარმოებლის შეხედულებისამებრ განისაზღვრება. იმ პირობით, რომ საბოლოო პროდუქტის თვისებები აკმაყოფილებს BS EN 10210 სტანდარტის მოთხოვნებს.
BS EN 10219ნედლეულის მიწოდების პირობებია:
JR, J0, J2 და K2 ხარისხის ფოლადები, დაგორგლული ან სტანდარტიზებული/სტანდარტიზებული დაგორგლული (N);
სტანდარტიზებული/სტანდარტიზებული გლინვისთვის განკუთვნილი N და NL ხარისხის ფოლადები (N);
თერმომექანიკური გლინვისთვის განკუთვნილი M და ML ფოლადები (M).
განსხვავებები ქიმიურ შემადგენლობაში
მიუხედავად იმისა, რომ ფოლადის დასახელების კლასი ძირითადად ერთი და იგივეა, მისი ქიმიური შემადგენლობა, მისი დამუშავებისა და საბოლოო გამოყენების მიხედვით, შეიძლება ოდნავ განსხვავებული იყოს.
BS EN 10210 მილებს უფრო მკაცრი ქიმიური შემადგენლობის მოთხოვნები აქვთ, BS EN 10219 მილებთან შედარებით, რომლებსაც ნაკლები ქიმიური შემადგენლობის მოთხოვნები აქვთ. ეს იმით არის განპირობებული, რომ BS EN 10210 უფრო მეტად ფოკუსირებულია ფოლადის სიმტკიცესა და გამძლეობაზე, ხოლო BS EN 10219 უფრო მეტად ფოკუსირებულია ფოლადის დამუშავებასა და შედუღების უნარზე.
აღსანიშნავია, რომ ორივე სტანდარტის მოთხოვნები ქიმიური შემადგენლობის გადახრების თვალსაზრისით იდენტურია.
სხვადასხვა მექანიკური თვისებები
BS EN 10210 და BS EN 10219 სტანდარტების შესაბამისად მილები განსხვავდება მექანიკური თვისებებით, ძირითადად წაგრძელებისა და დაბალ ტემპერატურაზე ზემოქმედების თვისებების მიხედვით.
განსხვავებები ზომის დიაპაზონში
კედლის სისქე(ტ):
BS EN 10210:T ≤ 120 მმ
BS EN 10219:T ≤ 40 მმ
გარე დიამეტრი (D):
მრგვალი (CHS): D ≤2500 მმ; ორივე სტანდარტი იდენტურია.
სხვადასხვა გამოყენება
მიუხედავად იმისა, რომ ორივე გამოიყენება სტრუქტურული მხარდაჭერისთვის, მათ განსხვავებული ფოკუსები აქვთ.
BS EN 10210უფრო ხშირად გამოიყენება შენობების კონსტრუქციებში, რომლებიც ექვემდებარებიან დიდ დატვირთვას და უზრუნველყოფენ მაღალი სიმტკიცის საყრდენს.
BS EN 10219უფრო ფართოდ გამოიყენება ზოგად ინჟინერიასა და სტრუქტურებში, მათ შორის სამრეწველო, სამოქალაქო და ინფრასტრუქტურულ სექტორებში. მას გამოყენების უფრო ფართო სპექტრი აქვს.
განზომილებიანი ტოლერანტობა
ორი სტანდარტის, BS EN 10210-ისა და BS EN 10219-ის შედარებით, ვხედავთ, რომ მათ შორის არსებობს მნიშვნელოვანი განსხვავებები მილების წარმოების პროცესის, ქიმიური შემადგენლობის, მექანიკური თვისებების, ზომის დიაპაზონის, გამოყენების და ა.შ. თვალსაზრისით.
BS EN 10210 სტანდარტის ფოლადის მილებს, როგორც წესი, აქვთ უფრო მაღალი სიმტკიცე და დატვირთვის ტევადობა და შესაფერისია სამშენებლო კონსტრუქციებისთვის, რომლებსაც მაღალი სიმტკიცის საყრდენი სჭირდებათ, მაშინ როდესაც BS EN 10219 სტანდარტის ფოლადის მილები უფრო შესაფერისია ზოგადი ინჟინერიისა და კონსტრუქციებისთვის და აქვთ გამოყენების უფრო ფართო სპექტრი.
შესაბამისი სტანდარტისა და ფოლადის მილის შერჩევისას, არჩევანი უნდა ეფუძნებოდეს კონკრეტულ საინჟინრო მოთხოვნებსა და სტრუქტურულ დიზაინს, რათა უზრუნველყოფილი იყოს, რომ შერჩეული ფოლადის მილი დააკმაყოფილებს პროექტის მუშაობისა და უსაფრთხოების მოთხოვნებს.
ტეგები: bs en 10210 vs 10219, en 10210 vs 10219, bs en 10210, bs en 10219.
გამოქვეყნების დრო: 2024 წლის 27 აპრილი