Normy BS EN 10210 i BS EN 10219 to konstrukcyjne kształtowniki zamknięte wykonane ze stali niestopowej i drobnoziarnistej.
W artykule porównane zostaną różnice pomiędzy tymi dwoma standardami, aby lepiej zrozumieć ich charakterystykę i zakres zastosowania.
BS EN 10210 = EN 10210;BS EN 10219 = EN 10219.
Obróbka cieplna lub nie
Największą różnicą między normami BS EN 10210 i 10219 jest to, czy gotowy produkt zostanie poddany obróbce cieplnej, czy nie.
Stale zgodne z normą BS EN 10210 wymagają obróbki na gorąco i spełniają określone warunki dostawy.
WłaściwościJR, JO, J2 i K2- wykończone na gorąco,
WłaściwościN i NL- znormalizowany.Znormalizowane obejmują znormalizowane walcowane.
Może to być koniecznebezszwowe sekcje pusteo grubości ścianki powyżej 10 mm lub gdy T/D jest większe niż 0,1, zastosować przyspieszone chłodzenie po austenityzacji w celu uzyskania zamierzonej struktury lub hartowanie w cieczy i odpuszczanie w celu uzyskania określonych właściwości mechanicznych.
BS EN 10219 jest procesem obróbki na zimno i nie wymaga późniejszej obróbki cieplnej.
Różnice w procesach produkcyjnych
Proces produkcyjny w normie BS EN 10210 jest klasyfikowany jako bez szwu lub spawany.
HFCHS (okrągłe kształtowniki zamknięte wykończone na gorąco) są powszechnie produkowane w formatach SMLS, ERW, SAW i EFW.
BS EN 10219 Kształtowniki zamknięte konstrukcyjne należy wytwarzać metodą spawania.
CFCHS (formowany na zimno okrągły kształtownik zamknięty) są powszechnie produkowane w formatach ERW, SAW i EFW.
Bezszwowe można podzielić na wykończenie na gorąco i wykończenie na zimno, zgodnie z procesem produkcyjnym.
SAW można podzielić na LSAW (SAWL) i SSAW (HSAW) w zależności od kierunku spoiny.
Różnice w klasyfikacji nazw
Chociaż oznaczenia stali w obu normach są realizowane zgodnie z systemem klasyfikacji BS EN10020, mogą się one różnić w zależności od konkretnych wymagań produktu.
Norma BS EN 10210 dzieli się na:
Stale niestopowe:JR, J0, J2 i K2;
Stale drobnoziarniste:N i NL.
Norma BS EN 10219 dzieli się na:
Stale niestopowe:JR, J0, J2 i K2;
Stale drobnoziarniste:N, NL, M i ML.
Stan materiału surowcowego
BS EN 10210: Proces produkcji stali zależy od producenta stali.O ile właściwości produktu końcowego spełniają wymagania normy BS EN 10210.
BS EN 10219warunki dostawy surowców to:
Stale jakościowe JR, J0, J2 i K2 walcowane lub walcowane znormalizowane/znormalizowane (N);
stale jakościowe N i NL do walcowania znormalizowanego/standaryzowanego (N);
Stale M i ML do walcowania termomechanicznego (M).
Różnice w składzie chemicznym
Chociaż nazwa gatunku stali jest w większości taka sama, skład chemiczny, w zależności od sposobu jej przetwarzania i końcowego zastosowania, może się nieznacznie różnić.
Rury BS EN 10210 mają bardziej rygorystyczne wymagania dotyczące składu chemicznego w porównaniu do rur BS EN 10219, które mają mniejsze wymagania dotyczące składu chemicznego.Wynika to z faktu, że norma BS EN 10210 skupia się bardziej na wytrzymałości i trwałości stali, podczas gdy norma BS EN 10219 skupia się bardziej na obrabialności i spawalności stali.
Warto dodać, że wymagania obu norm są identyczne pod względem odchyleń w składzie chemicznym.
Różne właściwości mechaniczne
Rury zgodne z BS EN 10210 i BS EN 10219 różnią się właściwościami mechanicznymi, głównie pod względem wydłużenia i udarności w niskich temperaturach.
Różnice w zakresie rozmiarów
Grubość ściany(T):
BS EN 10210:T ≤ 120mm
BS EN 10219:T ≤ 40mm
Średnica zewnętrzna (D):
Okrągły (CHS): D ≤2500 mm; Obydwa standardy są takie same.
Różne zastosowania
Chociaż oba są wykorzystywane do wsparcia strukturalnego, mają różne cele.
BS EN 10210jest częściej stosowany w konstrukcjach budowlanych poddawanych dużym obciążeniom i zapewniających wysoką wytrzymałość podparcia.
BS EN 10219jest szerzej stosowany w inżynierii ogólnej i konstrukcjach, w tym w sektorach przemysłowym, cywilnym i infrastrukturalnym.Ma szerszy zakres zastosowań.
Tolerancja wymiarowa
Porównując dwie normy, BS EN 10210 i BS EN 10219, możemy zobaczyć, że istnieją między nimi pewne znaczące różnice pod względem procesu produkcji rur, składu chemicznego, właściwości mechanicznych, zakresu rozmiarów, zastosowania itp.
Standardowe rury stalowe zgodne z normą BS EN 10210 mają zwykle wyższą wytrzymałość i nośność i nadają się do konstrukcji budowlanych, które muszą zapewniać podparcie o wysokiej wytrzymałości, podczas gdy standardowe rury stalowe zgodne z normą BS EN 10219 są bardziej odpowiednie do zastosowań w inżynierii ogólnej i konstrukcjach oraz mają szerszy zakres aplikacji.
Wybierając odpowiednią rurę standardową i stalową, wybór musi opierać się na konkretnych wymaganiach inżynieryjnych i projekcie konstrukcyjnym, aby mieć pewność, że wybrana rura stalowa spełni wymagania dotyczące wydajności i bezpieczeństwa projektu.
tagi: bs en 10210 vs 10219, en 10210 vs 10219,bs en 10210, bs en 10219.
Czas publikacji: 27 kwietnia 2024 r